Zoals een vis nooit kan begrijpen
hoe het is als een vogel door de lucht te vliegen
en een vlinder nooit kan begrijpen
hoe het is een olifant te zijn,
zo kunnen we nooit volledig begrijpen
hoe het is een ander te zijn
met alles wat die ander heeft meegemaakt
en hem gemaakt heeft tot wie hij nu is,
doet voelen wat hij nu voelt
doet denken wat hij nu denkt
doet geloven wat hij nu gelooft
doet zeggen wat hij nu zegt.

Als ik met jou interageer
probeer ik je te begrijpen
met mijn zintuigen, mijn wezen, mijn hart en mijn ziel.
Maar alles wat je zegt of doet,
alle klanken, beelden, geuren, smaken en aanrakingen die je me aanreikt
hoor ik met mijn oren, die gekleurd zijn
door alles wat zij ooit hebben gehoord;
zie ik met mijn ogen, die gekleurd zijn
door alles wat zij ooit hebben gezien;
ruik ik met mijn neus, die gekleurd is
door alles wat ik ooit heb geroken;
proef ik met mijn smaakpapillen,
die gekleurd zijn door alles wat zij eens hebben geproefd;
voel ik met mijn huid, die gekleurd is
door alle aanrakingen die ik ooit heb gevoeld.

Alles wat je me aanreikt, kan ik alleen maar ontvangen
met míjn zintuiglijke systeem, dat gekleurd is
door wat het eerder heeft meegemaakt;
met mijn hart, dat gekleurd is
door wat het eerder heeft ervaren;
met mijn ziel, die gekleurd is
door wat zij eerder heeft beleefd;
met mijn hele wezen, dat uniek is
in alles wat het ooit heeft doorgemaakt
en dat per definitie anders is dan het wezen van jou, en van elk ander.

Het is een illusie te denken dat we ooit volledig
kunnen invoelen en begrijpen
hoe de wereld voor een ander is, hoe dingen voor een ander zijn.

Het is een illusie te denken dat we ooit volledig neutraal kunnen zijn
want alles, ALLES, komt bij ons binnen
via de filters die onze ervaringen ons gegeven hebben.

Als ik je vertel over een kleur die jij nooit hebt gezien
zul jij nooit echt volledig kunnen begrijpen over welke kleur ik het heb.
Je kunt je er alleen maar een voorstelling van maken
die gebaseerd is op alles wat jíj ooit aan kleuren hebt gezien.

Als jij me vertelt over een klank die ik nooit heb gehoord
kan ik nooit echt volledig begrijpen hoe die klank klinkt.
Ik kan proberen het me voor te stellen
maar die voorstelling kan ik alleen maar bouwen
op grond van die klanken die ik wél ooit heb gehoord.

Alleen ik kan volledig begrijpen hoe dingen voor mij zijn en voelen
en alleen jij kunt volledig begrijpen hoe dingen voor jou zijn en voelen.

Ik ben niet jij en weet niet hoe het is jou te zijn.
Wanneer ik probeer me daar een voorstelling van te maken
wordt deze per definitie gekleurd
door alles dat datgene wat mij mij maakt ooit heeft meegemaakt.

En wanneer jij probeert mij te begrijpen, is het precies zo:
elke poging van jouw kant je in te leven in hoe dingen voor mij zijn
wordt gekleurd door alles dat jij ooit hebt meegemaakt,
alles wat jou jou maakt,
in duizenden, miljoenen facetten
anders dan ik.

Neutraliteit is een mooi en volkomen onhaalbaar streven.

We kunnen alleen maar proberen
samen te dansen
met respect voor ieders unieke zijn en percepties
en hopen
dat onze bewegingen elkaar mooi aanvullen.
Dat er een eenheid ontstaat bínnen de dans
een eenheid, een geheel, waarbinnen ruimte is
voor alles dat mij mij maakt
en alles dat jou jou maakt
en waarin we elkaar vinden, ontmoeten, beroeren, aanraken
in plaats van steeds verder uit elkaar te gaan dansen.

☼ © Sharon Kersten, 10-05-2014

---