Werken met maanenergie? Bezint eer ge begint.

Posted on: 16 maart 2022 by: Sharon

De maan, de maan… Luna…
Dat fascinerende ding aan het hemelgewelf dat zo velen al heeft weten te ‘beroeren’…
Velerlei gedichten in allerlei talen zijn er aan haar gewijd, in heel wat boeken en films heeft zij een prominente rol gespeeld, in verschillende mythen en allerlei kampvuurverhalen duikt zij op en de meeste mensen zijn niet immuun voor haar ogenschijnlijk ‘romantische’ en ‘magische’ aspecten.

Luna… Luna die de geest van mensen kan begoochelen, Luna die maandelijks heel wat mensen wereldwijd onrustige nachten (en dagen) bezorgt, Luna die over krachten beschikt die een fenomeen als eb en vloed kunnen bewerkstelligen.

Luna… die altijd maar één kant van haar gezicht laat zien en veinst te zijn wat zij niet is.
Luna… de grote trickster die door velen aanbeden wordt en die mensen meer, en anders, beïnvloedt dan de meeste mensen in de gaten hebben.

…………………………………………

Drie titels, één constante

Voordat dit artikel de huidige titel kreeg, was ik aan het stoeien met twee concepttitels die beide refereerden aan ‘de waan van de maan’, de illusoire aspecten die aan maanenergie gekoppeld zijn. Beide concepttitels maakten meteen goed duidelijk dat dit geen artikel is waarin ik lovend over maanenergie zal schrijven – integendeel. En hoewel ik nog steeds twijfel of ik er toch niet beter aan zou hebben gedaan één van die andere twee titels te verkiezen boven de ‘wat-minder-met-gestrekt-been-erin’-titel die nu boven dit artikel staat, is één gegeven een constante, ongeacht welke titel er exact boven deze tekst prijkt: in dit artikel wordt de Maan niet bejubeld, maar schijn ik juist licht op haar ‘donkere’ kanten.
Mocht je daar niets over willen weten, lees dan vooral niet verder. Maar voel je weerstand op dit punt omdat jij zelf de Maan wél bejubelt, dan kan het zinvol zijn je over je weerstand heen te zetten en juist wel verder te lezen…

Niet leuk, wel belangrijk

De informatie die ik in dit artikel met je deel, draag ik al heel lang in me en heb ik al met heel wat mensen gedeeld in individuele consulten en persoonlijke gesprekken. En eens in de zoveel tijd zat ik de afgelopen jaren, na een gesprek waarin maanenergie ter sprake was gekomen, voor de zoveelste keer weer te wikken en wegen of ik deze informatie nou wel of niet in een artikel zou moeten publiceren om deze info voor meer mensen toegankelijk te maken.
Tot nu toe heb ik altijd de keuze gemaakt dat niet te doen, om meerdere redenen. Allereerst: ik weet dat mensen pas bereid zijn bepaalde informatie in overweging te nemen wanneer zij daar zelf aan toe zijn en bereid zijn dat te doen. En dat is doorgaans niet het geval wanneer mensen een ‘heilig huisje’ nog koesteren en daar mogelijk zelfs zeer intensief aan gecommitteerd zijn. Daarnaast: ik word vooral blij van het schrijven van teksten die mensen kunnen inspireren, die ‘uplifting‘ zijn of die mensen iets mee kunnen geven dat op één of andere manier als ‘positief’ door hen kan worden aangemerkt. En zo’n soort tekst kan deze tekst simpelweg niet zijn, gezien de inhoud ervan.

Wat ik hier over maanenergie ga delen is niet ‘leuk’, niet ’tof’, niet ‘positief’. Desondanks heb ik besloten deze tekst nu wel te schrijven en publiceren, omdat iets diep in me zegt dat het belangrijk is een eerlijk geluid te laten horen in reactie op de ‘Maan-waan’ die de afgelopen jaren onder invloed van de New (c)Age beweging hand over hand is toegenomen en die hele volksstammen heeft aangezet tot het zichzelf bewust en expliciet openstellen voor het werken met maanenergie – hetgeen niemands hoogste goed dient en wél dingen doet waar geen weldenkend mens uit vrije wil voor zou kiezen, zou hij meer weet hebben van de ware aard van de energie waar hij zich voor openstelt en aan blootstelt.

De merkwaardigheden van de Maan

Laat ik heel duidelijk zijn: ik ben – voor zover ik weet 😉 – niet op de Maan geweest. Maar ik heb wel voldoende informatie over de Maan bestudeerd, via een scala aan invalshoeken, om al lang geleden heel bewust een meervoudig beargumenteerde keuze te hebben gemaakt mezelf nooit meer bewust te verbinden met, of openstellen voor, maanenergie. In plaats daarvan kies ik heel bewust voor het werken met de Zon en zonne-energie – en iedereen die ik heb aangeraden diezelfde keuze te maken heeft daar alleen maar profijt van gehad en is, door te stoppen met het werken met maanenergie, gaan beseffen hoe destabiliserend, fragmenterend, energievretend en kracht-ondermijnend het werken met maanenergie voor hen is geweest. Soortgelijke realisaties hebben enorme aantallen mensen wereldwijd gekregen nadat ook zij gestopt waren met het werken met, en zich openstellen voor, maanenergie.

Destabiliserend? Fragmenterend? Energievretend? Kracht-ondermijnend? Wellicht vraag je je bij het lezen van deze woorden af: “Hoe kan een voorwerp dat zich op een enórme afstand van ons bevindt dat soort effecten in mensen genereren?” Tsja, hoe kan dat eigenlijk? Hoe ‘werkt’ de energie van de Maan en… wat ís de Maan eigenlijk?

De Maan is een merkwaardig voorwerp dat we niet zelf kunnen aanraken en waar we dus niets over te weten kunnen komen middels een directe, persoonlijke, fysieke contact-ervaring. Maar we kunnen wel onderzoeken wat anderen – zoals bijvoorbeeld wetenschappers en instituten als NASA – over de Maan te weten zijn gekomen én we kunnen een indruk krijgen van de aard en effecten van de Maan door fenomenen te bestuderen die onder invloed van de Maan plaatsvinden en/of een sterke correlatie met maan-energie vertonen.
Ik zet hier graag een aantal van die fenomenen voor je op een rijtje, samen met een aantal opmerkelijke bevindingen van anderen, opdat je na het lezen van deze tekst, verrijkt met informatie uit verschillende invalshoeken, opnieuw en ‘met andere ogen’ naar maan-energie kunt gaan kijken:

Lunacy, luna-tics & andere opmerkelijke aspecten

►Tijdens nachten van Volle Maan is er, aantoonbaar en aangetoond, sprake van een significante toename van gewelds-delicten. Hulpdiensten (politie, ambulances) weten dit en houden hier in hun personeelsplanning vaak rekening mee. Ook veel mensen die met psychiatrische patiënten of mensen met psychische problematieken werken zijn bekend met dit fenomeen.

►Tijdens de dagen en nachten rondom een Volle Maan vertonen veel mensen een hogere mate van bovenmatig reactief gedrag en ‘gekte’ dan in de periodes waarin de Maan niet ‘vol’ is. Veel mensen hebben in de periode van een Volle Maan een korter lontje, een lager incasseringsvermogen en hebben moeite zichzelf – en dan met name hun emoties en compulsies – onder controle te houden. Emoties ‘slaan makkelijker door mensen heen’ tijdens een Volle Maan periode, hetgeen vaak resulteert in conflicten en escalaties in de buitenwereld.

►Tijdens de dagen en nachten rondom een Nieuwe Maan ervaren veel mensen juist meer gevoelens van disaffectie (jegens anderen) en overgevoeligheid ten aanzien van hun eigen percepties en sensaties dan zij ervaren in de periodes waarin er geen sprake is van nieuwe maan energie. Verschillende maanfasen hebben een ander effect op de (geestelijke en emotionele) gesteldheid van mensen.

►De Maanenergie oefent een enorme kracht uit op het water dat onze planeet rijk is. Eb en vloed zijn niet mogelijk zonder invloed van de maanenergie. Wij mensen bestaan voor een heel groot deel uit water. Ook op het water in ons werkt de kracht van de maanenergie door. Ook aan ons ’trekt’ maanenergie, hetgeen vooral tot uiting komt in wat we wel ‘emotionele wisselvalligheid/instabiliteit’ zouden kunnen noemen.

►Het woord ‘lunatiek’, vaak gebruikt als synoniem voor ‘gek’, grillig’ of ‘wispelturig’, betekent letterlijk ‘maanziek’ (Luna = Maan; lunatiek = onder invloed staand van de Maan). Verhalen over weerwolven en andere creatures die onder invloed van de Maan ‘vreemde dingen gingen doen’ lijken hun wortels te hebben in de realiteit van emotionele wisselvalligheid/instabiliteit en de toename van ‘gekte’ en geweld die de energie van een Volle Maan in mensen kan creëren.

►In de hele wereld hebben inheemse volkeren speciale ceremonies rondom de aanwezigheid van een Volle Maan ontwikkeld – niet om de Maan te eren, maar om zichzelf te **beschermen tegen** de ‘donkere’ invloed van de Maan die zij opmerkten in hun realiteit.

►Over de oorsprong van de Maan is uitgebreid getheoretiseerd door mainstream-onderzoekers, zonder dat het de meest prominente onderzoekers in het veld gelukt is te komen tot iets dat ook maar lijkt op wetenschappelijke consensus.

►De Maan als object is – eigenlijk – veel te groot, veel te dichtbij en veel te licht voor een planeet ter grootte van de Aarde en heeft een onwaarschijnlijke omloopbaan. Een planeet als Aarde (met een zwak zwaartekrachtveld) zou bovendien überhaupt geen maan moeten aantrekken.

►De afstand tussen de Maan en het aardoppervlak doet onnatuurlijk aan wanneer we de kerngegevens van planeet Aarde en de Maan in ogenschouw nemen. Deze merkwaardige afstand creëert een perfecte verduistering van de Zon – dé bron van leven-gevende fotonische informatie voor deze planeet – niet slechts één of twee keer per jaar, maar op dagelijkse basis.
Als een gevolg hiervan is het voor de bewoners van Aarde (planten, mineralen, insecten, dieren, mensen) onmogelijk het volledige spectrum van de frequenties van de Zon te ontvangen, absorberen, ‘vertalen’ en benutten – waarmee de Maan als een soort energetische ‘firewall‘ fungeert.

►De Maan doet het lijken alsof zij ‘licht’ geeft, maar haar licht is slechts een reflectie van het licht van de Zon. Waar de Zon écht licht verstrekt en verspreidt – dat op gezette tijden door de Maan geblokt wordt – verspreidt de Maan ‘vals licht’. Zij is niet wat zij lijkt en ontneemt ons juist het licht dat we nodig hebben.

►Het object Maan laat ons slechts één ‘gezicht’ zien, in plaats van te roteren zoals van nature voorkomende satellieten in een baan om de Aarde doen.

►De Maan houdt de omloopbaan van de Aarde rondom de Zon vast in een elliptische baan, waardoor de beruchte ‘wobble‘ en de daaruit voortkomende Milankovitch-cycli worden gecreëerd die tot gigantische klimatologische omwentelingen hebben geleid (waaronder bijvoorbeeld de laatste IJstijd).

►NASA ontdekte, middels observaties van de impact van asteroïden en andere projectielen op het maanoppervlak, dat de Maan een ‘hollowed-out‘ (of ‘binnenstebuiten’) structuur is die metalen of metaalachtige (‘ringing’) kwaliteiten lijkt te hebben.

►Afgaand op vastleggingen van beschavingen wereldwijd, lijkt de Maan geen onderdeel te zijn van de natuurlijke historie van planeet Aarde. In beschavingen over de hele wereld wordt er gesproken over een tijd vóór de komst van de Maan. De verhalen hierover, zowel overgebracht via orale traditie als via geschreven traditie, stellen dat de Maan in de orbit van de Aarde is gebracht door ‘chariots in the sky‘.

Dat is allemaal nogal wat.
En het werpt een heel ander licht op maanenergie dan de ‘bejubelingen’ van maanenergie doen die binnen de New (c)Age gelederen en in mainstream pop-up spiriwiriland veelvuldig waarneembaar zijn.

…………………………………………

Rare aspecten… en de vragen die zij oproepen

Ik weet natuurlijk niet wat er door jou heen gaat wanneer je kennis neemt van bovenstaande informatie, maar ik zou oprecht verbaasd zijn als je na het lezen van deze informatie niet op zijn minst iets zou denken in de trant van ‘Hm…, er zijn wel een aantal vreemde aspecten aan dat ding, die Maan…’

De Maan lijkt zich te onttrekken aan wetenschappelijke wetmatigheden die gemeengoed zijn binnen de verschillende disciplines van onze hedendaagse wetenschap, onderzoekers kunnen niet tot consensus komen ten aanzien van de oorsprong van de Maan, het ding ontneemt alle leven op Aarde de kans het volledige spectrum van de frequenties van de Zon te ontvangen en dus te benutten, haar energie beïnvloedt mensen op geestelijk en emotioneel vlak, en waar velen van ons meenden dat de ‘maanceremonies’ van inheemse volkeren als functie hadden de maan te eren, blijkt bij nadere bestudering dat de maanceremonies van die volkeren rondom de Volle Maan juist dienden om het volk, de aarde, het plantenrijk en het dierenrijk te beschermen tégen de invloed van de Volle Maan.

Dit roept een aantal vragen op:
Waar verbind je je eigenlijk mee wanneer je je bewust gaat verbinden met maanenergie?
Waar stel je je in vredesnaam precies voor open wanneer je je openstelt voor het ’tot je komen’ van maanenergie?
En waar geef je jouw energie aan weg, wanneer je jouw intenties ‘aan de maan geeft’?

De antwoorden op deze vragen dienen we naar mijn mening allemaal voor onszelf te vinden. En het vinden – en integreren – van die antwoorden is geen kwestie van iets opzoeken in een boek (of online) of de vragen voorleggen aan iemand anders. De antwoorden op deze vragen kunnen in mijn optiek alleen gevonden én geïntegreerd worden door zelf, bewust en actief, op onderzoek uit te gaan. Met de oprechte wil meer te weten te komen over het krachtenveld waarmee je je verbindt als je met maanenergie werkt, de vastberadenheid geen genoegen te nemen met informatie die ‘prettig’ of ‘mooi’ klinkt en die past binnen de ‘hokjes’ die je goed uitkomen, een flinke portie bewustzijn omtrent je eigen schaduwkanten, potentiële blinde vlekken en cognitieve dissonantie en de ambitie informatie te ont-dekken die op waarheid berust – ongeacht hoe vreemd of onplezierig die waarheid je misschien ook in de oren zal klinken.

Wat ik je op deze plek graag wil meegeven is: neem niets van een ander aan maar ga zelf ERVAREN wat maanenergie voor effecten op je heeft. Ga het VOELEN – en voel dan diéper dan de initiële sensaties die misschien als een soort ‘rush‘ voelen die je als bijzonder ervaart (daarover zo meteen meer). En, heel waardevol en leerzaam: vraag feedback aan mensen om je heen: hoe ervaren zij jouw gedrag in tijden van Volle Maan energie? Ben je dan ‘anders’, en zo ja: hoé ben je dan ‘anders’?
De effecten die maanenergie op mensen heeft, vertellen veel over de ware aard van dat wat maanenergie is…

De Zon geeft, de Maan neemt…

Eerder in dit artikel schreef ik dat ik al lang geleden het besluit genomen heb me nooit meer met maanenergie te verbinden en sindsdien heel bewust met de energie van de Zon werk, en gaf ik aan dat het werken met maanenergie destabiliserend, fragmenterend, energievretend en kracht-ondermijnend kan werken. In tegenstelling tot wat Maanenergie met ons doet, heeft de Zon juist een stabiliserend, regenererend, energiegevend en kracht-versterkend effect op ons (en op tal van andere levensvormen).

Hoewel dit artikel niet als doel heeft je ‘in te wijden’ in alle ins & outs over de energetische aspecten van de Zon en de Maan en de effecten daarvan op ons en ons ‘zijn’ (daar is dit niet de plek, noch het medium voor), wil ik je ter afronding van dit artikel wel wat informatie meegeven die de essentie raakt van de redenen waarom ik eenieder aanraad niet met maanenergie te werken en wel met de energie van de Zon te werken.

De Maan, die zoals gezegd ’trekt’ aan het water, trekt niet alleen aan water maar ook aan de energie die zich in ons lichaam bevindt. Zij trekt het zwaartepunt van ons energieveld naar ons hoofd (zoals de sterk sensitieven onder ons die zowel energetisch alsook fysiek goed kunnen voelen zullen kunnen beamen) en ontneemt ons energie – onze energie én energie van de Aarde die zij dóór ons heen tot zich neemt, waarover zo meteen meer – via ons kroonchakra (of kruinchakra).

Wat mensen vaak beogen te doen wanneer zij met maanenergie gaan werken, is bepaalde krachten in zichzelf versterken. Maar je verbinden met maanenergie heeft geen enkel natuurlijk werkelijk versterkend effect op je dat jou ten goede komt, integendeel: de Maan trekt energie dóór jou heen úit je systeem en neemt op die manier kostbare energie tot zich – ten koste van jou en ten koste van de Aarde.
Het werken met maanenergie kan ‘een goed/fijn gevoel geven’, maar als je in staat bent dat ‘goede gevoel’ goed en objectief te analyseren en doorgronden zul je al snel bemerken dat het een soort ‘rush‘ is die zich in je mind bevindt, in je hoofd, daar waar de energie via je hogere chakra’s UIT je systeem wordt getrokken dóór maanenergie. Door het ‘zuigende’/trekkende effect van de Maan wordt er een enorme hoeveelheid Yin-energie uit en via jouw lichaam naar boven getrokken, waardoor jij zeer sterk in de mind-polariteit van je lichaam/systeem terechtkomt (ten koste van het goed verbonden kunnen blijven met een fysieke, belichaamde aanwezigheid van je bewustzijn die stevig geworteld is ín je fysieke lichaam), en al die energie bovenin je lichaam/systeem creëert een grote stuwende kracht ‘in je hoofd’ die op mentaal niveau een rush creërt – en een rush van mind-energie is iets dat we aanvankelijk vaak als ‘positief’ ervaren omdat het ‘een lekker/oppeppend gevoel’ geeft. Objectief bezien is het echter in het geheel niet werkelijk krachtgevend, maar word je juist lééggetrokken wanneer je die rush voelt.
(Slaapproblemen bij Volle Maan? Niet vreemd: je mind wordt overactief gehouden door deze dynamieken, terwijl je niet meer goed diep in je lichaam aanwezig kunt zijn…)

In termen van natuurlijke energieën geldt dat wij, staand op de Aarde, ons letterlijk bevinden tussen de grootste bron van Yang-energie en de grootste bron van Yin-energie die wij hier kennen. De Zon is Yang-energie; de Aarde is Yin-energie. En Yin zal van nature altijd willen opstijgen naar Yang, terwijl Yang van nature altijd connectie zal willen maken met Yin. Als mens bevinden wij ons dus heel letterlijk tussen twee enorme energiebronnen in die elkaar van nature opzoeken. Het is dóór ons heen dat Yang naar Yin beweegt, en het is dóór ons heen dat Yin naar ‘boven’ wil, naar Yang.
De Zon ‘geeft’ zijn energie dus aan de Aarde, terwijl de Aarde-energie met de Zon wil verbinden. De Zon is het Zwaard (Yang) dat in de steen (aarde, Yin) geplaatst wordt. Wij, als levende wezens met een systeem waar energie doorheen kan stromen, zijn ‘kanalen’ waar die twee grote energiestromen doorheen bewegen, in een systeem dat, idealiter (lees: zonder interferenties van maanenergie), gekenmerkt wordt door balans en wederkerigheid.

Wanneer we als mensen werken met de energie van de Zon, dan ontvangen wij Yang-kracht in gelijke mate waarmee de Yin van de Aarde door ons heen haar weg naar de Yang zoekt. We zijn dan ‘conduits‘, kanalen voor een natuurlijke energiestroom die in balans en wederkerig is, en die balans in termen van de energie die door ons heenstroomt hebben wij nodig om zelf in balans te kunnen zijn.

Je verbinden met de Zon helpt je dus méér interne balans te creëren en geeft je de Yang-kracht die essentieel is voor eenieder die zich op de energiebron van Yin-kracht bevindt die de Aarde onder onze voeten is.
De Maan daarentegen trekt ons, en de Aarde, alleen maar leeg – met disbalans op Aarde, op allerlei fronten, als gevolg.

Het voert te ver op deze plek toe te lichten wat exact de reden is die maakt dat de Maan ons gebruikt als ‘batterijen’ voor een energie die zij ‘nodig heeft’ maar feit is dat de Maan alleen aan Yin-energie kan komen door haar te onttrekken aan de wezens die met de natuurlijke grote bron van Yin-energie in verbinding staan. De Maan is een grote energie-extractor die ons leegtrekt en ons uit een gezonde natuurlijke balans haalt.

Het idee dat de Maan zou staan voor ‘godinnenenergie’ of ‘de goddelijke vrouwelijke energie’ is slechts het zoveelste dwaalspoor van de New (c)Age beweging dat alléén maar tot doel heeft mensen te misleiden – opdat zij nooit in heelheid hun ware kracht en essentie zullen kunnen belichamen maar altijd gefragmenteerd, gefopt, versnipperd en UIT balans blijven.

De Maan vertegenwoordigt geen goddelijke vrouwelijke energie. De Maan is de grote trickster die zich voordoet als vrouwelijke energie maar zelf helemaal niet in staat is Yin-energie te genereren – en slechts aan Yin-energie kan komen door deze aan op Aarde levende wezens te onttrekken. Elke keer dat mensen zich voor haar openstellen, heeft zij een feestmaal – ten koste van de balans van degenen die zich voor haar openstellen en de Aarde waar die mensen op staan.

Kies voor de Zon…

Edelstenen opladen? Dat doe je het beste in de Zon (Yang) en in de Aarde (Yin).
Jezélf opladen? Idem. Verbind je met de Aarde (Yin) – en doe dat bij voorkeur heel fysiek (!) – en laad op in de Zon (Yang).
Intentiewerk doen? Werk met de Zon (of met vuur), aangevuld met de Aarde (waarin je zaadjes kunt planten), de wind (die je je intenties kunt laten meenemen), en het water (waar je intenties aan kunt meegeven en waarmee je je zaadjes kunt bewateren).

Werk met de natuurlijke elementen.
Geef je energie niet langer weg aan de grote trickster.
Werk met dat wat jij ook bent: Natuur. Puur, en echt.

☼ © Sharon Kersten, 16 maart 2022

Onthaasten

Posted on: 29 april 2021 by: Sharon

Ik schreef onderstaande tekst op 3 april 2012, inmiddels alweer 9 jaren geleden.
Maar het is nooit niét actueel en is in deze periode misschien wel belangrijker dan ooit tevoren.

In de waanzinnige snelheid en drukte van de wereld waarin we vandaag de dag leven, is ‘onthaasten’ en bewust momenten van rust creëren een groot goed voor wie in balans wil blijven.

Het reduceren en reguleren van prikkels, het stellen, aangeven en bewaken van je grenzen, het niet meer meedoen aan de gekte van ‘altijd maar bereikbaar zijn’: het zijn allemaal geen ingrediënten van een ‘luxe-statement’ maar is niks minder dan pure noodzaak voor wie uitgerust is met een hoogsensitief systeem en niet overvoerd en gevloerd wil raken.

Onthaasten, om jezelf niet kwijt te raken.
Onthaasten, en je herinneren dat je levensdagen niet gemaakt zijn om continu onder spanning van ’to do klusje’ naar ’to do klusje’ te rennen.
Onthaasten, om in balans te blijven, met je energetische lichaam ín je fysieke lichaam – in plaats van ergens daar buiten zwevend omdat het ín je fysieke lichaam voor je energetische lichaam gewoon niet te doen is als je de hoeveelheid prikkels geen halt toeroept.
Niet meer altijd bereikbaar zijn, om een prettiger mens te zijn wanneer je er wél bent.
Prikkels reguleren, omdat je systeem ook tijd nodig heeft om alle prikkels te verwérken.
Het roer (weer) zelf in handen nemen en doen wat goed is voor joú, in je eigen tijd en tempo, of de buitenwacht dat nou snapt of niet.
Onthaasten.
Afbouwen.
Minder ruimte voor de waan, meer ruimte voor jezelf.

En je herinneren: “Nee” is ook een antwoord.

☼ © Sharon Kersten, 3 april 2012

Fight-Flight-Freeze voorkomen: veiligheid en verbinding vinden in het ‘groene’ hier en nu

Posted on: 3 april 2020 by: Sharon

In onrustige tijden waarin we veel prikkels, veel onzekerheden, een grote mate van stress en veel spanningsvolle momenten te verduren krijgen, komen onze innerlijke systemen flink onder druk te staan. En dat doet een hoop met ons.
Op mentaal, psychisch en emotioneel vlak kunnen we dan te maken krijgen met gevoelens van overweldiging en een scala aan moeilijk te hanteren emoties en gemoedstoestanden, terwijl ons autonome zenuwstelsel – dat niet onder invloed staat van onze wil en bijna alle onbewuste functies en processen in het lichaam regelt – te kampen krijgt met specifieke veranderingen die kunnen optreden ten gevolge van een toename van stress.

Onderstaande afbeelding liet ik mensen tot nu toe alleen zien tijdens individuele consulten, wanneer hun specifieke individuele situatie daar aanleiding toe gaf. Vandaag heb ik echter besloten deze afbeelding hier te publiceren en er een blog aan te wijden, omdat de huidige periode zó rijk aan spanningen, onzekerheden en stress is dat deze informatie nu voor ons allemaal van waarde is – voor onszelf én voor de mensen om ons heen.

Energieën van onrust, onzekerheid, zorgen, stress en angst bewegen momenteel als grote golven door het collectieve veld heen en linksom of rechtsom, in meer of in mindere mate, krijgen we daar in deze periode allemaal op enig moment ‘een tik van mee’. Weten wat je kunt doen om ervoor te zorgen dat je zo veel mogelijk in een staat van relatieve ont-spanning kunt blijven verkeren, of weten wat je kunt doen om daarnaar terug te keren als je er even ‘uitgehaald’ bent, is van grote waarde in tijden als deze.

De afbeelding die je hier ziet maakt duidelijk wat er in ons gebeurt wanneer spanning, stress en/of opwinding ons uit een staat van ont-spanning halen (de groene zone) en we meer en meer terechtkomen in de zijnstoestanden waar we in ‘overlevingsmodus’ schieten (de rode en blauwe zone).

De groene zone: ont-spanning

Wanneer we ons in de groene zone bevinden, ervaren we een staat en een zekere mate van ont-spanning. Er kan dan evengoed wel wat sprake zijn van factoren die stress, spanning of opwinding creëren, maar deze zijn nog redelijk goed tot goed te handelen en gaan niet met ons aan de haal.

Een beetje groen, een beetje rood: spanning & herstel

Wanneer de stress, spanning of gevoelens van opwinding toenemen, of langdurig aanhouden, riskeren we terecht te komen in het gebied waar groen overgaat in rood. De golvende lijn die daar te zien is, illustreert hoe we ’tussen groen en rood heen en weer kunnen gaan’ wanneer we afwisselend in staten van (relatieve) ont-spanning en in staten van spanning verkeren: soms komen we even in het rode gebied terecht, maar het lukt ons ook nog onszelf weer in de ‘groene zone’ te brengen. De dingen die in de groene zone genoemd worden helpen ons in een (relatieve) staat van ont-spanning te blijven óf daar weer te komen. Bewust aanwezig zijn in het hier en nu, goed gegrond zijn, mindful zijn en erin slagen je te verbinden met vreugde, empathie, compassie en creativiteit helpen allemaal om in het groene gebied te verblijven óf daarnaar terug te keren wanneer we even in ‘rood’ terecht zijn gekomen.

De rode zone: flight of fight

Wanneer het niet meer lukt onszelf nog terug te brengen naar de groene zone, komen we terecht in het gebied waar onze basale overlevingsmechanismen geactiveerd worden. Afhankelijk van de situatie én van hoe jij als mens zelf in elkaar zit, kunnen er dan 2 dingen gebeuren: óf je komt in ‘flight’-modus terecht, óf de ‘fight’-modus wordt geactiveerd.

Als je in de ‘flight’-modus schiet, gaan gevoelens van zorgen, nervositeit, angsten en paniek met je aan de haal en zou je eigenlijk het liefst willen vluchten, wég van de dingen die de vervelende gevoelens triggeren en voeden. Zou de ‘flight’-modus een stem hebben, dan zou deze je dingen zeggen als: “Maak je uit de voeten; zorg dat je wegkomt van de dingen die je nu bedreigen en verzwakken!” In ‘flight’-modus duik je – energetisch gezien – in elkaar, maak je je klein in een poging jezelf te beschermen en zet je overlevingsmechanisme je aan tot het zoeken naar een uitweg uit de ellende, een ontsnappingsroute, een nooduitgang die je kunt gebruiken om je uit de voeten te maken, weg van stress, spanning en opwinding die je overhoop halen.

Kom je in de ‘fight’-modus terecht, dan spelen er gevoelens van frustratie, irritatie, boosheid en woede op: gevoelens die je niet aanzetten tot vluchten, maar juist tot het ‘aangaan van een gevecht’ met datgene wat je bedreigt en zo veel onrust creërt. De gevoelens die opspelen worden zodanig gekanaliseerd dat we ‘vechtgedrag’ gaan vertonen, in een poging dat waar we last van hebben te ‘bevechten’ en er op die manier vanaf te komen. Zou de ‘fight’-modus een stem hebben, dan zou deze je dingen zeggen als: “Laat je niet op de kop zitten! Vecht terug! Laat zien/horen dat je dit niet pikt!”

In de rode zone gaan de stress, spanning en opwinding die we ervaren flink met ons aan de haal, maar hebben we nog wel het gevoel iets te kunnen doén dat kan bijdragen aan het verminderen van de stress die we ervaren – ofwel door te vluchten, ofwel door te vechten. Heel anders is dit wanneer de stress, spanning en opwinding zó intens zijn dat we in de blauwe zone terechtkomen:

De blauwe zone: freeze

Eenmaal in de blauwe zone zijn we voorbij het punt van overweldiging gekomen en hebben we niet meer het gevoel nog iets te kunnen doen dat kan bijdragen aan het verminderen van de intense stress en spanning die we ervaren. De spanning is simpelweg té groot, de stress té intens en we voelen ons er compleet overweldigd door. Het gevoel zelf nog iets te kunnen doen om de situatie te veranderen is er niet meer; het heeft plaatsgemaakt voor gevoelens van machteloosheid en krachteloosheid, voor een ‘ik kan hier niks aan veranderen’.

De mate en intensiteit van de spanning en stress waar we mee te kampen hebben wanneer we eenmaal in de blauwe zone terecht zijn gekomen, is te veel, te groot, te overweldigend en we voelen al onze kracht uit ons systeem stromen. We voelen ons machteloos, zwak, hulpeloos en kunnen geen energie meer aanwenden om nog te vluchten of vechten. In plaats daarvan ‘bevriezen’ we. We voelen ons immobiel, ‘verlamd’ door de situatie. Het enige dat we nu nog kunnen doen, is proberen alle vervelende gevoelens te verdoven, te dempen, of ons daarvan te dissociëren. En ondertussen bereiden we ons voor op het ergste, want de situatie waar we ons nu in bevinden voelt zo hopeloos en uitzichtloos dat we ons (bijna) niet meer kunnen voorstellen dat het nog beter kan worden.

De weg terug: hulp, hoop & handvatten

Zoals de dikke zwarte lijn in bovenstaande afbeelding laat zien, is het niet zo dat we ons permanent in ‘flight’, ‘fight’ of ‘freeze’ bevinden. Gebeurtenissen kunnen ons vanuit een staat van (relatieve) ont-spanning in een staat van ‘flight’ of ‘fight’ brengen en van daaruit kunnen we doorschieten naar een staat van ‘freeze’, maar in principe blijft niemand permanent in één van deze staten verkeren.

Hoe kom je úit de blauwe zone en uit de rode zone? Door dingen in te zetten die de gevoelens die dáár spelen, afzwakken. En dat kan op velerlei manieren. Hulp is altijd zeer welkom – en vaak niks minder dan essentieel om iemand weer uit een staat van ‘freeze’ te krijgen – en handvatten (hebben of aangereikt krijgen) die helpen de staat van ‘bevriezing’ te ontdooien en de overlevingsmechanismen van ‘vluchten’ of ‘vechten’ tot rust te brengen, zijn je beste ‘medicijnen’ hier.

In een staat van ‘freeze’ betekent dit dat er middelen of mensen nodig zijn die je helpen uit de dissociatie, de verdoving en de depressie te komen en gevoelens van schaamte, hulpeloosheid, hopeloosheid en uitzichtloosheid te verzwakken of overkomen, zodat je je eigen energie weer kunt gaan voelen en kunt laten stromen en er weer hoop gloort aan het einde van de tunnel.
Wat is de beste remedie tegen een staat van ‘bevrorenheid’? Warmte – in al haar vormen. De warmte van een luisterend oor, begripvolle ogen, warme schouders waar je je even aan vast kunt houden en de stem van iemand die je een ander perspectief aanreikt, steun aanbiedt en je eraan herinnert dat je niet hulpeloos bent, dat je situatie niet hopeloos is, dat je niet krachteloos bent maar dat je slechts in een staat van verlamming terecht bent gekomen omdat het je even allemaal te veel is geworden – en dat je daar weer uit kunt komen, met hulp en handvatten die een hoopvol perspectief openen.

In een staat van ‘flight’ of ‘fight’ zijn er middelen of mensen nodig die je helpen weer meer te ontspannen, zodat de gevoelens die je flight-mechanisme of je fight-mechanisme aanjagen tot rust kunnen komen. Wat zijn de dingen die je daarbij kunnen helpen? Alle dingen die je helpen in de groene zone te verkeren, in de staat van ont-spanning:

Bewust in het hier en nu aanwezig zijn en je in het hier en nu verbinden met dingen die voedend voor je zijn en die een grondend, centrerend en ontspannend effect op je hebben.
Je verbinden met mensen en elementen in je omgeving die een positief effect op je hebben – die je helpen je weer te verbinden met gevoelens van vreugde, warmte, ontspanning, liefde en veiligheid.
Mindful aanwezig zijn op je eigen vierkante metertje en je aandacht dáár houden (in het bijzonder bij de elementen die je gevoel van veiligheid en verbinding voeden), om onnodige overweldiging door veel te veel prikkels te voorkomen.
Ervoor kiezen met een blik van openheid, nieuwsgierigheid en compassie naar de wereld om je heen – én naar jezelf! – te kijken en jezelf zo de kans geven te ervaren wat dát met je doet.
Je creativiteit aanboren en laten stromen, zodat je jouw scheppingskracht weer kunt gaan voelen en je ‘aan den lijve’ ondervindt dat jij wel degelijk verschil kunt maken in deze wereld, ongeacht de situatie waarin je je bevindt.

Alle dingen die in de groene zone benoemd zijn, helpen ons enorm om zo veel mogelijk in de groene zone te zíjn en te blijven. En er zijn talloze andere dingen die in de groene zone opgeschreven kunnen worden en die allemaal kunnen bijdragen aan het verkeren in een staat van ont-spanning en het ervaren van verbinding en veiligheid in jezelf en in relatie tot de omgeving. Een aantal andere dingen die helpen om zo veel mogelijk ‘in de groene zone te zijn’, zijn:

meditatie
massage
lachen, vreugde ervaren, zingen, muziek maken
fysiek bewegen, dansen, spanningen uit je fysieke lijf laten wegvloeien
wandelen in de natuur
betekenisvolle verbindingen met vrienden onderhouden
constructieve, prettige dingen ondernemen met vrienden of geliefden
een vriendelijke uitreiking doen naar anderen
de nieuwsstroom / mate van prikkelende informatie die je tot je neemt beperken.

We kunnen angstige gedachten en overprikkelde zenuwstelsels helpen weer tot rust te komen door dit soort eenvoudige dingen te doen die ons terugbrengen in een staat van kalmte, openheid en sereniteit, waar we op ons best zijn en het beste in staat zijn de problemen die er zijn met creativiteit en vindingrijkheid het hoofd te bieden.

De middelen die ons helpen zoveel mogelijk in de groene zone te zijn, nemen geen problemen weg die er feitelijk zijn in de wereld waarin we verkeren. Maar zij stellen ons wel in staat anders om te gaan met die problemen en bij het samenleven met of aangaan van die problemen te handelen vanuit een plek van sereniteit, kracht, creativiteit en medemenselijkheid.
Het alternatief is dat we de problemen het hoofd proberen te bieden vanuit gevoelens van boosheid, angst, depressie en uitzichtloosheid.

Hoe lastig, moeilijk, zwaar, onzeker, uitdagend, veelvragend en complex de situatie ook is waar we ons nu met z’n allen in bevinden: we hebben altijd een keuze. En wanneer we ervoor kiezen zo veel mogelijk terug te keren ‘in het groen’ en op die manier heel dichtbij ons ware, authentieke zelf te zijn en te blijven, kunnen we een deel van de oplossing zijn.
Wat jij doet, welke keuze jij maakt, maakt een groot verschil – voor jou én voor degenen met wie je verbonden bent.

Ik wens je veel ‘groen’ toe:
veel balans – waar je zelf een verantwoordelijkheid voor draagt,
veel natuur – waar je een onlosmakelijk deel van bent,
en veel liefde, die je hopelijk rijkelijk laat stromen.

Big Love,
Sharon
♥

☼ © Sharon Kersten, 03-04-2020

Interactie in lastige tijden: het immense belang van het vinden van rust in je eigen centrum.

Posted on: 19 maart 2020 by: Sharon

Nu we massaal binnen moeten blijven, interageren en communiceren de meesten van ons opeens met veel minder mensen dan zij normaal gesproken op dagelijkse basis deden én vindt veel méér van onze interactie en communicatie online plaats.
Bovendien geldt dat we ons nu allemaal in een situatie bevinden die volledig ‘nieuw terrein’ voor ons is en die veel vraagtekens met zich meebrengt, op allerlei vlakken.

Het is niet meer dan logisch dat mensen daardoor behoorlijk uit balans kunnen raken. Dat we onrust voelen, ons zorgen maken, ons op momenten machteloos of radeloos voelen en wellicht zelfs last hebben van angst- en paniekaanvallen.
Veel ‘zekerheden’ die we voorheen massaal ‘for granted’ namen, vallen nu opeens weg, allemaal tegelijkertijd. En dat leidt tot onrust; onrust in ons systeem en onrust in onze binnenwereld. Het leidt tot een spanningsveld in je hele wezen en als je niet uitkijkt komt de spanning die in jouw systeem zit tot uiting in je interacties en communicaties met anderen.
In online communicatie wordt dit nu steeds duidelijker zichtbaar en ook in onze thuissituaties lopen we hier tegenaan.

Wat altijd al belangrijk was maar dat nu wellicht nog meer dan ooit tevoren is, is weten hoe je de rust in jezelf kunt bewaren. Zodat je kunt voorkomen dat je interacties en communicaties tot nog méér spanningen gaan leiden.

Weten – of ontdekken – hoe je in je eigen centrum kunt verblijven en daar steeds weer naar terug kunt keren, is in tijden als deze van groot belang.
In je eigen centrum aanwezig kunnen zijn, op een kalme en serene manier, stelt je in staat niet in de valkuilen van emotioneel beladen reactionair gedrag te stappen. Niet te reageren vanuit eigen frustraties en emoties. Geen kort lontje te hebben dat ertoe leidt dat je in conflicten terecht komt die je alleen maar méér onrust gaan geven. Elkaar niet als kop van jut te gebruiken voor het afvloeien van emoties en spanningen die in jezelf leven.

Probeer zoveel mogelijk te observeren, in plaats van direct te reageren. En observeer zorgvuldig: wat doet of zegt die ander nou precies en interpreteer ik dat nu wel correct?
De kans dat we gedrag en uitingen van een ander mis-interpreteren doordat we door ons eigen subjectieve brilletje kijken, dat gekleurd is door alle emoties die in ons leven, is immens in situaties als deze.

Maak even een pas op de plaats voordat je reageert en laat je zo min mogelijk leiden door emotioneel reactionair gedrag.
Neem time-outs, en gun anderen hún time-outs.
Zoek regelmatig bewust de rust en de stilte op die in je eigen centrum te vinden is. Zoek een rustig plekje op en kom weer bij jezelf. Sluit je ogen en oren even voor alle chaotische prikkels van buitenaf. Gebruik je ademhaling om jezelf te kalmeren.

Weet dat de énige plek van kalmte die nu te vinden is, zich in jezelf bevindt. En dat het voor iedereen mogelijk is met die plek contact te maken, als we maar bereid zijn daar ons daar even serieus op te richten.
Je hoeft niet te kunnen mediteren om dit te kunnen.
Alles wat je nodig hebt om contact te kunnen maken met de stilte in jezelf, heb je binnen handbereik: je ademhaling, je vermogen je ogen en oren even af te sluiten voor externe prikkels die onrust creëren, en je wilskracht dit te doen.

Neem regelmatig tijd voor jezelf, en help anderen dit ook te doen.
Help elkaar de rust te bewaren. En heb compassie met elkaar.

We’re all in this together.
En waar we ons tegen elkaar keren, verliezen we allemaal iets.

Big Love,
Sharon

☼ © Sharon Kersten, 19-03-2020

Het belang van rust en kalmte in onstuimige tijden

Posted on: 17 maart 2020 by: Sharon

We leven in een bijzondere periode, nu.
Een transitie naar een heel andere manier van leven.

Er zijn veel onduidelijkheden omtrent het virus en de maatregelen die nu op allerlei plekken op deze planeet genomen worden en het maakt mensen bang en onrustig niet te weten waar dit alles heen gaat en hoe de wereld er over een aantal maanden zal uitzien.

Wie met een kritische blik kijkt naar feitelijke gegevens over het virus, diens aantallen, de testmethodes, de maatregelen die genomen worden en de informatie die ons via de geïnstitutionaliseerde mediakanalen bereikt, kan bijna niet anders dan concluderen dat e.e.a. heel veel vraagtekens oproept.

Waarom lopen dingen zoals ze nu lopen?
Wat is er werkelijk aan de hand?
Welke agenda’s spelen in dit alles een rol, en welke partijen pogen hun voordeel te doen met wat er nu gebeurt?
Stevenen we af op verplichte vaccinatie en zo ja, dient dat dan wel ons hoogte goed?
Zijn we onderweg naar sinistere tijden waarin ons steeds meer van onze vrijheden worden afgepakt?
Hoe verhoudt alles dat nu gebeurt zich tot onze soevereiniteit, het zelfbeschikkingsrecht waar we als mensen over (zouden moeten kunnen) beschikken?

De huidige situatie kan héél veel vragen oproepen, op velerlei niveaus.
Hadden de ‘complotdenkers’ van de afgelopen jaren en decennia dan toch gelijk?
Wat is waar, en wat niet?
Het is nagenoeg onmogelijk, op dit moment in de tijdlijn, dé waarheid te ontrafelen over alles dat nu gaande is.
Velen die dat wel pogen, ontdekken nu dat wat zij meenden dat de waarheid was achter onze systemen, tóch net weer even anders blijkt te liggen dan zij meenden.

Mijn advies, ongeacht wat je denkt, waar je in gelooft, wat je meent te weten of al te hebben ontdekt de afgelopen jaren, weken, dagen:

* neem rust nu, en blijf kalm. *

Ga naar buiten, de natuur in.
Ontspan.
Mediteer.
Vind manieren om in je eigen centrum te blijven.

Wat nu gaande is, is groter dan onze ‘kleine ikjes’ nu kunnen bevatten of doorgronden.
Binnen nu en een aantal maanden zullen een heleboel dingen een stuk duidelijker worden.
We moeten nu even dwars door deze ‘storm’ heen, met z’n allen.
Het is een storm die, uiteindelijk, een hoop helderheid zal geven, als het stof eenmaal neergedaald is.

Tot die tijd: blijf heel dicht bij jezelf en bewaar de rust, de kalmte – en help anderen dat ook te doen.

Beperk het tot je nemen van de continue ‘nieuwsstromen’. Van een mind die overprikkeld en overbelast is, ga je je alleen maar slechter voelen.
Maak van ontspanning en meditatie een prioriteit.
Vind manieren om kalm in je eigen centrum aanwezig te zijn, en help anderen dat ook te doen.
Rust.
Ontspan.
Ga regelmatig de natuur in als je kunt: zij helpt bij dit alles.
Drink voldoende water en zorg dat je gezond eet.
Zorg goed voor je fysieke lichaam én je geestelijke gesteldheid.
Doe dingen die je opbeuren.
Lach, breng tijd door met degenen die je lief zijn.
Zing. Praat met elkaar. Dans.
Geniet van de kleine dingen die je goed doen.

Dit is een tijd van transitie en die transitie is nodig, om redenen die ons later duidelijk zullen worden.

Haal je focus van de ‘Covid-angst’ af.
Probeer het virus van de angst te bestrijden; zij is vele malen schadelijker dan Covid zelf en angst verzwakt ons in allerlei opzichten. Stress en angst verzwakken ons immuunsysteem en daar doen we onszelf dus absoluut geen plezier mee.
Versterk liever je gestel en immuunsysteem, middels de dingen die ik hierboven genoemd heb.

This too shall pass.
Niks is wat het nu lijkt.
De duidelijkheid die we nu nog niet hebben, zal weldra komen.
Het is nooit zo donker als vlak voordat het licht wordt.

Kies voor vertrouwen.
Kies voor rust.
Kies voor vrede in je hart.
En laat dat wat je in deze periode met anderen deelt, vooral je liefde zijn.

Big Love,
Sharon

De strijd voorbij: laten we dansen, liefste…

Posted on: 28 september 2013 by: Sharon Comments: Leave a comment

De laatste maanden heb ik met een dierbare vriendin een aantal goede, openhartige en eerlijke gesprekken gevoerd over een interessant onderwerp waar ik ook binnen mijn praktijk regelmatig mee in aanraking kom: de verdeling van de mannelijke en de vrouwelijke energieën binnen een heteroseksuele relatie – en de uitwerking daarvan.

Yin & Yang

Als we een heteroseksuele partnerrelatie bekijken als een gesloten (of semi-gesloten) systeem waarbinnen er een bepaalde balans dient te zijn tussen mannelijke en vrouwelijke energieën, dan rijst al snel het beeld van het yin-yang symbool als een beeld dat mooi illustreert hoe zo’n ‘perfecte’ balans eruit kan zien.

In alles wat mannelijk is, is ook iets vrouwelijks aanwezig en in alles wat vrouwelijk is, is ook iets mannelijks aanwezig. Het mannelijke (yang) kent ook een vrouwelijk deel, en het vrouwelijke (yin) kent ook een mannelijk deel. En mannelijk en vrouwelijk samen, juist in die hoedanigheid, houden elkaar in balans en completeren elkaar tot een ‘perfect’ geheel.

Of je nu een man of een vrouw bent, en heteroseksueel, homoseksueel of biseksueel: in ieder van ons zijn zowel mannelijke als vrouwelijke energieën aanwezig.
En in het ‘klassieke’ scenario van een heteroseksuele relatie domineert in de man de mannelijke energie – waarbij de man ook toegang heeft tot ‘vrouwelijke’ energieën en kwaliteiten – en in de vrouw de vrouwelijke energie – waarbij de vrouw ook toegang heeft tot ‘mannelijke’ energieën en kwaliteiten. Voor massa’s mensen heeft dit in heel veel tijden prima gewerkt.

Hoe een poging tot vooruitgang leidde tot een verlies

In recente decennia zijn we echter, zeker in de westerse wereld, massaal aan de slag gegaan met zelfontwikkeling, zelfbevrijding, emancipatie en een heel breed strijden voor en streven naar meer ‘gelijkheid’ tussen mannen en vrouwen. Daaruit zijn prachtige dingen ontstaan en deze dynamieken hebben zeker voor vrouwen heel veel waardevolle verworvenheden opgeleverd die geen enkele vrouw volgens mij zou willen missen. Maar hand in hand met deze dynamieken is er óók iets anders gebeurd: veel vrouwen zijn zich meer en meer gaan verbinden met hun mannelijke energie, om dingen gedáán te krijgen, om hun stem te laten horen, om de stappen te maken die ze zo graag wilden maken.

Veel vrouwen zijn zich sterk gaan verbinden met ‘mannelijke’ kwaliteiten als actiegerichtheid, wilskracht, doelgerichtheid, strijdbaarheid, fysieke en mentale kracht, ratio, logica en intellect, de “ik-wil-het-dus-ik-zal-het-voor-elkaar-krijgen”-mentaliteit, dingen realiseren door ‘hard werken’ en strijd, door doén. En dat is vaker wel dan niet ten koste gegaan van hun verbinding met hun eigen ‘vrouwelijke’ energie en kwaliteiten waaronder bijvoorbeeld het vermogen je kwetsbaar op te stellen, het vermogen tot acceptatie en vergeving, het vermogen te delen met anderen, het werken met de ‘zachte kracht’ die gelegen is in kwaliteiten als zachtheid, compassie, affectie, empathie, begrip, ondersteuning, delen, ontvankelijkheid, het in contact zijn met de eigen diepe emoties, gevoelens en intuïtie, het vermogen tot diepgaand voelen en het vermogen dingen te laten ontstáán door een ‘kanaal’ voor energie te zijn – in plaats van door dingen ‘af te dwingen’ met behulp van allerlei ‘mannelijke’ kwaliteiten.

‘Wij vrouwen van nu’ hebben leren strijden – maar men heeft ons niet geleerd hoe we dat konden doen op een wijze die waarlijk past bij wie en wat we als vrouw ten diepste zijn. De vloedgolven en naweeën van de grote emancipatiebewegingen die we in het westen hebben gezien hebben ons niet geleerd hoe wij onze vrouwelijke kwaliteiten konden ‘sublimeren’, konden ‘verheffen’ tot een ánder niveau waar we de kracht zouden vinden die we zochten op een manier die ons als vrouwen krachtiger zou maken en recht zou doen, een manier die past bij wie en wat een vrouw ten diepste ís en de kwaliteiten en vermogens die zij van nature heeft.

Wat ons geleerd is, is in wezen de strijd aan te gaan met mannen, en wel door ons te verbinden met de mannelijke energieën, kwaliteiten en vermogens in onszelf die ons konden helpen te gaan stáán voor waar we in geloven, ons te laten zien, ons te laten horen en te strijden voor dat waarvan we vinden dat het ons recht is of ons toekomt – op een ‘mannelijke’ manier. Hoewel niet te ontkennen is dat dit ‘leren werken met de mannelijke energie in onszelf’ heeft bijgedragen aan empowerment van een heleboel vrouwen én aan de ‘zichtbaarheid’ van veel vrouwen in deze wereld waarin mannelijke energieën nog steeds de boventoon voeren, ben ik van mening dat met de manier waarop de emancipatie van vrouwen heeft vorm gekregen de plank in een aantal opzichten ook flink is misgeslagen en dat we daar nu een hoge prijs voor betalen – de vrouwen, de mannen en het collectief als geheel.

Het sterker ontwikkelen van de ‘mannelijke’ energieën en kwaliteiten in vrouwen heeft, in het geval van veruit de meeste vrouwen, geleid tot een minder krachtige verbinding met hun eigen vrouwelijke energieën en kwaliteiten. En dat is een groot, gigantisch verlies.

Yang + Yang = onbalans en strijd

Grijpen we terug op het yin-yang symbool, dan zou je kunnen zeggen dat de vrouw meer yang (mannelijke energie) in zichzelf heeft gemobiliseerd of versterkt, ten koste van haar eigen yin (vrouwelijke energie). En er komt bij heel veel vrouwen een punt waarop dat gaat wringen, meestal wanneer zij in een heteroseksuele relatie zijn met een man die óók veel yang in zich draagt – omdat dat nou eenmaal de energie is die in hem van nature het sterkst aanwezig is.
Dit is het punt waarop de vrouw die bovenstaand proces doorstaan heeft twee dingen begint te voelen of beseffen die alles met elkaar te maken hebben: enerzijds de realisatie dat er binnen haar heteroseksuele partnerrelatie sprake is van een situatie die niet echt prettig is en ook niet echt goed werkt omdat er steeds conflicten ontstaan als een gevolg van twee sterke porties yang-energie die samen door één deur pogen te gaan maar onderling geen fijn evenwicht vinden, en anderzijds het gevoel dat er iets ‘mist’ en het besef dat zij een deel van haarzelf en een belangrijke bron van haar authentieke kracht ergens onderweg op haar ‘pad van strijd’ is kwijtgeraakt.

In de vrouw die zich sterk is gaan verbinden met de mannelijke energieën en kwaliteiten – om wat voor reden dan ook – neemt de hoeveelheid yang-energie toe en krijgt deze de overhand. Kijken we naar het beeld van het yin-yang symbool, dan wordt al snel duidelijk dat er dan alleen een balans behouden kan blijven als de hoeveelheid yin-energie (vrouwelijke energie) evenredig afneemt: het is een gesloten systeem dus als er meer yang wordt aangewend of geactiveerd, dient yin logischerwijze deels plaats te maken voor yang. Wanneer de mannelijke partner in die relatie tegelijkertijd eenzelfde proces in ómgekeerde vorm doormaakt – door zich sterker te gaan verbinden met de vrouwelijke energieën en kwaliteiten, waardoor in hem de hoeveelheid yang afneemt en de hoeveelheid yin toeneemt – kan het geheel prima in balans blijven. Maar dát gebeurt vaak niet, of niet op een wijze die de ‘perfecte’ balans in stand kan houden.

Wat vaak gebeurt, is dat béide partners op enig moment meer yang dan yin in zich dragen, met als een compleet logisch gevolg daarvan heel wat clashes, aanvaringen, strijd, ‘verharding’, een veelal mentale en intellectuele benadering van allerlei relatie-aspecten (waaronder gevoelens en emoties) en bar weinig ruimte voor zachtheid, voelen, aanvoelen en invoelen en allerlei andere meer ‘vrouwelijke’ aspecten en kwaliteiten. De balans is dan zoek en de relatie verwordt tot een sequentie van kleine en grotere clashes en velerlei vormen van strijd. En daar wordt niemand blij van.

Herstel van de balans

Om – in het gesloten systeem zoals dat hier geschetst wordt – weer tot balans te komen, dient bij één van de partners de vrouwelijke energie weer dominant te worden terwijl bij de andere partner de mannelijke energie dominant blijft. De meest ‘logische’ weg hiernaartoe is de weg waarbij de vrouw leert zich weer meer te verbinden met haar vrouwelijke energieën en kwaliteiten: een terugkeer, voor die vrouw, naar meer zachtheid, meer kwetsbaarheid, meer ontvankelijkheid, meer ruimte voor voelen, intuïtie en al die andere ‘vrouwelijke’ kwaliteiten en vermogens die hierboven benoemd zijn; een verzachting die de ‘hardheid’ en de strijd uit de relatie (en uit de vrouw…) kan halen en die de vrouw kan laten ervaren dat zachtheid, de vrouwelijke zachtheid, in de kern een enorme bron van kracht (!) is.

Uiteraard kan de balans ook hersteld worden wanneer yang in de vrouw dominant blijft en de man ervoor kiest yin dominant te laten worden, en hoewel we waarschijnlijk allemaal wel een koppel kennen voor wie dat prima werkt merk ik in mijn praktijk dat ook dát scenario uiteindelijk vaak tot veel onvrede, aan beide kanten, leidt: vroeg of laat lijkt er in dat scenario altijd een punt te komen waarop de man zijn yang-kracht gaat missen en/of het gaat wringen dat de yang-energie in zijn vrouwelijke partner zo veel sterker aanwezig is dan in hemzelf, óf er komt een punt waarop de vrouw het niet meer prettig vindt dat haar mannelijke partner zo ‘yin’ is waardoor hij niet meer echt in zijn kracht staat, en/of waarop de vrouw, aanvankelijk vaak heimelijk, later vaak steeds openlijker, aangeeft dat ze een enorme behoefte voelt “gewoon weer vroúw” te zijn in de relatie…

**Vrouwen die het anders willen en weer vrouw willen zijn – met een man die man wil zijn**

Ik ontmoet, zowel in als buiten mijn praktijk, steeds meer vrouwen die het, in alle eerlijkheid, steeds meer zat zijn “altijd maar sterk te moeten zijn”. Vrouwen die bergen hebben verzet en vaak op vele fronten de kar trekken maar die dat, diep van binnen, helemaal niet altijd meer wíllen. Vrouwen die wéten dat ze sterk zijn maar die helemaal niet altijd meer zín hebben om sterk te zijn of ‘de sterke rots’ in de relatie te zijn. Vrouwen die snákken naar een betere verbinding met hun vrouwelijke energieën en kwaliteiten, waarvan ze beseffen dat ze deze gaandeweg hun levenspad, toen ze hard aan het werk waren om allerlei dingen voor elkaar te krijgen, nogal hebben verwaarloosd en vaak zelfs ronduit hebben onderdrukt. Vrouwen die zich schamen het hardop uit te spreken – omdat ze dan aangevallen worden door andere vrouwen die (nog) sterk vanuit het paradigma van strijd en “vechten voor je rechten” denken en leven – maar die nu eigenlijk heel graag in een veel ‘vrouwelijkere’ energie willen stappen en binnen hun relaties dolgraag een veel ‘vrouwelijkere’ rol op zich willen nemen. Vrouwen die zich weer willen verbinden met hun zachte, sensitieve en kwetsbare kant en die hun vrouwelijke kwaliteiten weer centraal willen stellen en van dááruit hun aandeel willen leveren aan het geheel dat de relatie is.
Vrouwen die weer vróuw willen zijn, binnen een systeem met een mannelijke partner die mán wil zijn.

Het is een groeiende schare vrouwen die steeds zichtbaarder wordt: vrouwen die de strijd voorbíj zijn en nu graag willen leren dansen: de dans van de mannelijke en de vrouwelijke energie, waarbij de partners wezenlijk anders zijn maar precies de juiste raakvlakken hebben die hen binnen de dans met elkaar kunnen verbinden, en waarbij de partners elkaar optimaal kunnen completeren juist omdát ze wezenlijk anders zijn. De dans waarbinnen dat wat wezenlijk verschillend is samenvloeit tot een perfect geheel dat één is en een mooie innerlijke balans kent.

“Laten we dansen, liefste…” – want als we leren dansen, vanuit onze authentieke krachten en kwaliteiten, dan vinden we elkaar wel weer.